1. Beschermheer maar geen maestro
“Burgemeester Bilder was altijd super geïnteresseerd in wat we deden. We voelden echt de binding die hij had met onze vereniging”, zegt vicevoorzitter Harold Jongman van Hasselts Fanfare.
Die binding was in zekere zin ook formeel. Bilder mocht zich tijdens zijn ambtsperiode namelijk ‘beschermheer’ van een van de twee muziekverenigingen uit Hasselt noemen. “Die titel gaat niet automatisch over op de volgende burgemeester. We voeren eerst een kennismakingsgesprek. Maar het zou wel heel mooi zijn natuurlijk”, glimlacht Jongman.
Volgens de vicevoorzitter voelde Hasselts Fanfare altijd de waardering van de burgemeester. “Onze vereniging heeft naast culturele waarde ook een maatschappelijke rol. Jongeren leren bij ons samen musiceren en voor ouderen kan een vereniging soms ook een stuk eenzaamheid voorkomen. Ook hebben we veel leden uit Hasselt én Genemuiden. Bilder zag die verbindende factor.”
Buiten dat voelde Hasselts Fanfare altijd de betrokkenheid van de burgemeester. “Hij was heel benaderbaar en toegankelijk. Bij ons nieuwjaarsconcert en veel andere evenementen en concerten was hij altijd aanwezig. Dat hebben we zeer gewaardeerd. En dat geldt denk ik voor het verenigingsleven in de meest brede zin van het woord. Je kon altijd een beroep doen op de burgemeester.”
Al ging dat in het geval van Hasselts Fanfare niet altijd op, bedenkt Jongman zich. “Wij hebben wel eens gevraagd of hij deelnemer wilde zijn aan onze ‘Maestro-avond’. Die rol vond hij niet voor zichzelf weggelegd. Dat snap ik ook goed: Bilder was altijd aanwezig, maar stond liever niet op de voorgrond. Gelukkig heeft hij bij dit evenement wel een aantal keren in de jury gezeten.”
